O nas

TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ DZIECI ODDZIAŁ OKRĘGOWY W PILE

ul. Bydgoska 21, p. 206

64-920 PIŁA

Biuro czynne od poniedziałku do piątku, w godz.: 8⁰⁰- 12⁰⁰

tel/fax: 67-213-10-16

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

NIP: 764-11-00-437

REGON: 301255135-00044

KRS Nr: 0000322302

Nr konta: 15 2030 0045 1110 0000 0385 7040

SKŁAD ZARZĄDU

Leszek Raźniewski - prezes;
Irena Mendyka - wiceprezes;
Janina Dzida - sekretarz;
Zenon Piechocki - skarbnik;
Wojciech Andrzejewski - członek;
Zdzisława Antczak - członek;
Piotr Brewka - członek;
Elżbieta Czarnotta - członek;
Stanisława Horoszkiewicz-Wołk - członek;
Małgorzata Kijowiec - członek;
Estera Serówka - członek

SKŁAD KOMISJI REWIZYJNEJ

Czesław Zieleniewski - przewodniczący;
Czesław Czechowicz - członek;
Krystyna Mirr - członek

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Zarząd Oddziału Okręgowego w Pile jest Stowarzyszeniem pozarządowym prowadzącym działalność pożytku publicznego, Oddziałem Wielkopolskiego Zarządu Regionalnego TPD w Poznaniu.

Działalność Towarzystwa oparta jest na obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej przepisach prawa krajowego i międzynarodowego, a w szczególności na postanowieniach zawartych w Konwencji o Prawach Dziecka. Towarzystwo nasze koordynuje działalność terenowych jednostek organizacyjnych TPD powiatów: pilskiego, chodzieskiego, czarnkowsko- trzcianeckiego, wągrowieckiego i złotowskiego oraz gminy Rogoźno i Ryczywół w pow. obornickim.

Nasi podopieczni to:

dzieci osierocone i porzucone,
dzieci z rodzin patologicznych,
dzieci przewlekle chore i niepełnosprawne,
dzieci z rodzin znajdujących się w trudnych warunkach życiowych.

Zapewniamy:

ochronę i promowanie praw dziecka,
udzielanie rodzicom pomocy w wykonywaniu zadań opiekuńczych i wychowawczych,
pomoc rodzicom w załatwianiu spraw alimentacyjnych i rozwodowych,
pomoc i opiekę nad dziećmi z rodzin ubogich, rozbitych, wielodzietnych, niewydolnych wychowawczo oraz zagrożonych patologią społeczną,
specjalistyczne formy pomocy rodzinie w wychowaniu dziecka niepełnosprawnego,
placówki wypoczynku wakacyjnego - zimowego i letniego oraz placówki rehabilitacyjno-lecznicze,
placówki wsparcia dziennego, jak: świetlice dziecięce, świetlice socjoterapeutyczne oraz ośrodki dziennej rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych,
promowanie wśród dzieci postaw proekologicznych,
tworzenie społecznego ruchu rodziców na rzecz pomocy dzieciom

Współorganizujemy:

pomoc materialną i żywnościową oraz dożywianie dzieci w świetlicach szkolnych,
zajęcia świetlicowe dla dzieci niedostosowanych społecznie,
zajęcia sportowo-rekreacyjne na boiskach sportowych, placach gier i zabaw,
imprezy okolicznościowe (m. in Dzień Dziecka, Święto Latawca, Mikołajki, choinki noworoczne, śniadania wielkanocne, kolacje wigilijne itp.).

Współpracujemy z:

powiatowymi centrami pomocy rodzinie,
terenowymi ośrodkami pomocy społecznej,
władzami administracyjnymi i samorządowymi miast i gmin, placówkami kulturalnymi, oświatowymi i opiekuńczo-wychowawczymi,
Kuratorium Oświaty,
Sądami Rodzinnymi i dla Nieletnich,
wydziałami prewencji policji,
radiem, telewizją regionalną, prasą i innymi mediami regionalnymi
ze Stowarzyszeniem Pomocy Humanitarnej, Stowarzyszeniem "Pilski Bank Żywności", holenderską fundacją "Pomoc Polsce", ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, Polskim Czerwonym Krzyżem i innymi organizacjami pozarządowymi,różnymi instytucjami

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

Zarys działalności w Okręgu Pilskim

Początki istnienia Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Pile odnotować można w 1949r., gdy to na bazie Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego przy ul. Bydgoskiej 32, rozpoczął działalność Zarząd Oddziału Powiatowego TPD. Jego pierwszym prezesem był Bronisław Szewczyk – pracownik Urzędu Powiatowego, a sekretarzem Mikołaj Jarocki. Zorganizowano wówczas pierwszą kolonię dla 177 dzieci w Boguszowie k/Wałbrzycha, Międzynarodowy Dzień Dziecka w Parku Miejskim, następnie imprezy noworoczne, zbiórki odzieży, żywności i pieniędzy na działalność.

Pod koniec lat 40 ubiegłego stulecia powstały przedszkola i szkoły TPD, które potem stopniowo przekazywano władzom oświatowym. W latach 60 powstały Koła np. w Domu Dziecka, przy Komitecie Blokowym, w ZNTK, w Spółdzielni Mieszkaniowej, w placówkach oświatowych: przedszkolach, szkołach podstawowych i szkołach średnich. Podobna sytuacja miała miejsce w innych powiatach i gminach regionu.

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci było inicjatorem powstania poradni społeczno-wychowawczych, ognisk przedszkolnych oraz Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego. W tym czasie powstały również Koła TPD zajmujące się dziećmi niepełnosprawnymi, dzisiaj zwane Kołami Specjalistycznymi.

W wyniku reorganizacji administracji państwowej w 1975r., powstało województwo pilskie a wraz z nim zorganizowano Zarząd Wojewódzki TPD w skład którego weszły: 7 Zarządów Miejskich, 17 Zarządów Miejsko-Gminnych i 18 Zarządów Gminnych. Pierwszym prezesem Zarządu Wojewódzkiego wybrano Józefa Klementowskiego, ówczesnego wicekuratora oświaty i wychowania – pełnił tę funkcję do 1988r., następnym prezesem został również ówczesny wicekurator oświaty i wychowania Leszek Raźniewski, który tę funkcję pełnił do następnej reorganizacji administracji w roku 1999, obecnie jest prezesem Zarządu Okręgowego TPD, kontynuującego pracę ZW TPD w granicach byłego województwa pilskiego. Sekretarzem ZW na początku była Kazimiera Kazimierczak, a od 1983r. Zdzisława Antczak. W tym okresie TPD było jedną z najliczniejszych organizacji społecznych, przejawiało szereg nowatorskich inicjatyw i było głównym organizatorem – obok ZHP – wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Było także organizacją, która jako jedyna spowodowała, że na kolonie zaczęły jeździć dzieci niepełnosprawne (z cukrzycą, wadami postawy, z dysfunkcjami ruchu) a także w ramach wczasów z psychologiem – dzieci z rodzin patologicznych – sprawiające kłopoty wychowawcze. Edukowano tam również rodziców i opiekunów.

Niewątpliwym sukcesem z tamtego okresu jest prężna działalność Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego TPD, który opiekował się kilkuset rodzinami przygotowując rodziców i dzieci do adopcji oraz prowadzenia rodzin zastępczych. W latach 90 Ośrodek usamodzielnił się i objęty został kuratelą władz oświatowych.

TPD było od początku zwolennikiem i propagatorem wychowania przedszkolnego, stąd w ramach struktur ZW TPD funkcjonowała Sekcja OMEP, bardzo aktywna i mająca na koncie sporo sukcesów. Między innymi nawiązanie kontaktów międzynarodowych z organizacja Fröbel e.V z Niemiec, z Białorusią, Litwą i Ukrainą. Była także organizatorem Ogólnopolskiej Konferencji odbytej w Pile, mającej za główny cel obronę przedszkoli przed masową likwidacją w latach 90. Przewodniczącą – wielce zasłużoną dla oświaty i wychowania przedszkolnego – była Edyta Gwizdała. Z początkiem lat 2000 również ta sekcja usamodzielniła się i działa dzisiaj na zasadzie współpracy i partnerstwa z TPD.

Inną bardzo ważną formą działalności TPD była inicjatywa organizowania zawodów sportowych dla dzieci specjalnej troski, uczniów klas zawodowych – specjalnych, szkół podstawowych specjalnych oraz tzw. „szkół życia”. Od 1984 r. zawody odbywały się corocznie pod nazwą Wojewódzkie Igrzyska Sportowe „Nike”. W 1994r. w 10 rocznicę powstania zorganizowano I Międzyregionalne Igrzyska Sportowe „Nike” w Pile, w których uczestniczyły dzieci i młodzież specjalnej troski z ówczesnych województw: bydgoskiego, gorzowskiego, koszalińskiego, poznańskiego, słupskiego, szczecińskiego i pilskiego. Uczestnicy pilskich igrzysk z poszczególnych lat reprezentowali województwo na olimpiadach ogólnopolskich a także międzynarodowych np. w Barcelonie w Hiszpanii i Graz w Austrii. W następnych latach powstały już struktury samodzielnie organizujące sport dla niepełnosprawnych p.n. Olimpiady Specjalne a następnie Towarzystwo Społeczno-Sportowe „Sprawni-Razem”. Od chwili powstania do dnia dzisiejszego przewodniczy tej działalności Aleksandra Błażejewska.

Niewątpliwym sukcesem pilskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci były działania skierowane na ochronę dzieci i młodzieży przed wypadkowością drogową. Ogniwa TPD popularyzowały wśród dzieci i rodziców przepisy ruchu drogowego, uczulały na zagrożenia, wydawały broszury, foldery i plakaty. Urządzano place gier i zabaw, mini ogródki do nauki ruchu drogowego, prowadzono kursy na kartę rowerową, spotkania, prelekcje, konkursy. TPD pozyskało do współpracy funkcjonariuszy wydziałów ruchu drogowego, harcerzy, PZM, PZU, nauczycieli i starszych uczniów szkół średnich. Z inicjatywy działaczy TPD wprowadzono ograniczenia prędkości pojazdów, instalowano barierki przy szkołach, malowano przejścia dla pieszych i wyraźniej oznakowano miejsca niebezpieczne.

W 1983r. powołano w Pile Komitet Wojewódzki Bezpieczeństwa Drogowego „Stop! Dziecko na Drodze” a w TPD prowadzona dotychczas Akcja ukształtowała się w szerszą formułę – Ruch Bezpieczeństwa Drogowego „Stop! Dziecko na Drodze”. Ruch ten objęty był współzawodnictwem w skali kraju i województwa i obejmował różne formy działalności. Między innymi: konkursy, szkolenia, pogadanki, turnieje, narady, konferencje, rodzinne rajdy itp. Sukcesem w Ogólnopolskim Turnieju Wiedzy o Bezpieczeństwie Ruchu Drogowego było 9-krotne zwycięstwo reprezentacji województwa pilskiego ze Szkoły Podstawowej Nr 2 we Wronkach, która również 4 razy reprezentowała Polskę za granicą, m.in. w Bułgarii, Czechosłowacji i na Węgrzech. Dowodem uznania dla woj. pilskiego, w tym i TPD były nagrody MEN (2 krotnie) oraz przyznanie w 1993r. organizacji centralnych zawodów Turnieju BRD w Pile. W okresie nasilonej działalności akcji „Stop! Dziecko na Drodze” m.in. o ponad połowę zmniejszyła się liczba śmiertelnych ofiar w wypadkach drogowych. Najefektywniejszym rezultatem tej akcji było wprowadzenie do szkół od roku 1995 przedmiotu „Wychowanie Komunikacyjne”.

W pracy Towarzystwa na przestrzeni lat jego istnienia, dominującym tematem jest sieroctwo społeczne dzieci, sposób sprawowania nad nimi opieki oraz wychowywanych w rodzinach niewydolnych, nieraz zdemoralizowanych i patologicznych. Pomaga w tym 8 Świetlic Socjoterapeutycznych TPD (w Złotowie, Łobżenicy i Wyrzysku).

W systemie środowiskowej opieki nad dzieckiem niezwykle ważna jest pomoc materialna, szczególnie tam gdzie rodzice nie mają pracy (w byłych wsiach popegeerowskich), gdzie znajdują się dzieci niepełnosprawne i przewlekle chore, w rodzinach rozbitych i dysfunkcyjnych. Od dawna ogniwa TPD w Okręgu Pilskim prowadziły indywidualną pomoc dzieciom i rodzinom, robiąc to w sposób planowy i zorganizowany tj. przez opiekunów indywidualnych, których corocznie jest kilkuset, np. w 2007r. było 299 i objęli oni opieką 466 rodzin i 1157 dzieci. Istnieje również szeroko zakrojona akcja dożywiania dzieci w świetlicach szkolnych, która rocznie obejmuje od 200 do 1000 dzieci. Systematycznie organizuje się wypoczynek i rehabilitację dofinansowując ze środków TPD corocznie od 2 do 4 tysięcy dzieci. Niebagatelna jest pomoc w postaci odzieży i sprzętu rehabilitacyjnego. Tutaj na uwagę zasługuje współpraca istniejąca od 25 lat z Komitetem Help Polen i prywatnym sponsorem z Holandii z Zarządami TPD w Pile i Rogoźnie, w wyniku której pozyskiwano każdego roku od 2 do 7 tys. kg odzieży i żywności oraz drogocenny sprzęt medyczny i lekarstwa.

Na szczególną uwagę zasługuje współpraca Towarzystwa Przyjaciół Dzieci z powstałym w 1996r. Pilskim Bankiem Żywności. Dzięki tej współpracy Koła TPD uczestniczą w dystrybucji żywności dla najbardziej potrzebujących. Bank Żywności otrzymuje żywność z Unii Europejskiej w ramach programu PEAD, z Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a także z prowadzonych przez wolontariuszy (w tym działaczy TPD) zbiórek przedświątecznych. O skali pomocy udzielanej w ten sposób dzieciom niech świadczą liczby i tak np. w roku 2005 rozdzielono 69,7 ton o wartości 134 tys. zł. a w roku 2007 – 98 ton o wartości 208 tys. zł., przynosząc w ten sposób poprawę sytuacji socjalnej ponad 11 tys. dzieciom i ich rodzinom. Taka skala pomocy byłaby niemożliwa bez udziału kilkudziesięciu działaczy, wśród których na szczególne uznanie zasługują: Czesław Zieleniewski – prezes ZM w Pile i Stefania Wojtkowiak – prezes ZM-G w Wyrzysku.

Odrębnym rozdziałem w pracy Towarzystwa Przyjaciół Dzieci jest społeczne rzecznictwo praw dziecka, które ogniwa terenowe podejmowały w przeszłości i realizują do dzisiaj, w imię szeroko rozumianego dobra dziecka oraz promocji i ochrony jego praw. Obecne podejście do praw dziecka zwłaszcza w sytuacji wielu zagrożeń, wymaga specjalistycznych i wielokierunkowych działań. Dlatego uchwałą ZOO TPD w Pile z dnia 20.11.2003r. powołano pięciu Rzeczników Praw Dziecka TPD. Są nimi: w Pile – Zdzisława Antczak, w Czarnkowie – Grażyna Fąka, w Łobżenicy – Barbara Kopczyńska, w Rogoźnie – Maria Stachowiak i w Złotowie – Alicja Andrzejewska.

Funkcja Rzecznika wiąże się z licznymi i trudnymi przykładami spraw, które wymagają rozwiązania, niekiedy bardzo pilnego. Przy współpracy z policją, pomocą społeczną, wymiarem sprawiedliwości, służbą zdrowia i samorządami, działania w obronie dzieci przynoszą oczekiwane rezultaty. Dla przykładu w 2007r. interweniowano 260 razy a 146 spraw załatwiono pozytywnie dla dobra dzieci i ich rodzin.

Wśród zadań podejmowanych przez pilskie Towarzystwo, od 39 lat istotne miejsce zajmowały różnorodne formy działalności mające bezpośredni lub pośredni wpływ na zdrowie i rozwój psychofizyczny dziecka. Działania te korespondowały z wynikami okresowych badań dzieci i młodzieży szkolnej wskazujące, że 30-45% populacji w zależności od wieku i środowiska społecznego wykazuje różnego rodzaju odchylenia od normy stanu zdrowia lub rozwoju.

Dlatego rodzice niepełnosprawnych dzieci znaleźli w naszym Towarzystwie dla swych spraw nie tylko zrozumienie, życzliwość, ale także warunki do nieskrępowanej i samodzielnej działalności. Powstały Specjalistyczne Koła Pomocy Dziecim: z upośledzeniem umysłowym, z cukrzycą, z niepełnosprawnością ruchową, Celiakią, z zespołem Downa, alergią, niedosłyszących i niedowidzących oraz nerwicowych z nocnym moczeniem. Wymienione grupy dzieci niepełnosprawnych i przewlekle chorych należały do najliczniejszych i stwarzających najtrudniejsze problemy do rozwiązania. Powstała konieczność właściwego ich leczenia, rehabilitacji, przygotowania do życia i pracy oraz integracji ze społeczeństwem, a także stworzenia właściwej osłony socjalnej dla dziecka niepełnosprawnego i jego rodziny oraz uruchomienia skutecznej pomocy rodzicom w ich pracy z dzieckiem.

Na początku do realizacji tych zadań nie były przygotowane ani służby państwowe, ani społeczne. Dlatego Towarzystwo poprzez ogniwa działające na rzecz dzieci niepełnosprawnych ujawniało i nagłośniało w prasie i mediach lokalnych problemy tych dzieci. Ukazywało społeczne znaczenie ich rozwiązywania. Inicjowało współdziałanie instytucji odpowiedzialnych za niesienie pomocy niepełnosprawnym. Samo podejmowało się wypracowania nowatorskich form m.in. z zakresu opieki i wychowania, rehabilitacji, pomocy rodzinie, włączania niepełnosprawnych w normalne życie społeczne, kształtowania wobec nich właściwych postaw społecznych. Pozyskano dla niepełnosprawnych wielu sojuszników i przyjaciół wśród władz administracyjnych i samorządowych, posłów Ziemi Pilskiej, naukowców wyższych uczelni z Bydgoszczy, Poznania i Słupska, specjalistycznej służby medycznej z Piły i Poznania, lub stałych sponsorów krajowych i zagranicznych.

Warto także zwrócić uwagę na to, że rodzice dzieci niepełnosprawnych, zrzeszając się w ogniwach Towarzystwa, uzyskiwali, przy załatwianiu spraw swych dzieci większą „siłę przebicia”. A ich zaangażowanie się w pomoc dzieciom niepełnosprawnym nie tylko doprowadziło do rozwoju organizacyjnego, wzbogacenia i poszerzenia działalności Towarzystwa, ale także podniosło – w odczuciu społecznym – jego znaczenie i prestiż.

Zgromadzone doświadczenia w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym były dwukrotnie tematem obrad zebrań plenarnych Towarzystwa (1986r. i 1996r.), a przyjęte uchwały programowe doskonaliły kierunki pracy na rzecz dzieci niepełnosprawnych w województwie pilskim. Między innymi zaistniała potrzeba organizowania raz w roku sesji instruktażowo-szkoleniowych dla rodziców, średniego personelu służby zdrowia i kadry kierowniczej placówek oświatowych ph. „Nauczycielu pomóż mi”.

Z kolei Wojewódzka Sekcja OMEP organizując Ogólnopolską Konferencję (1993r.), której tematem przewodnim było zagadnienie „Wczesna edukacja dziecka wspólną troską rodziców i przedszkola”, co przyczyniło się m.in. do opracowania programów kształcenia kursowego nauczycieli przedszkoli w zakresie psychologii klinicznej, pedagogiki specjalnej i metodyki pracy integracyjnej oraz edukacji rodziców związanej z funkcjonowaniem rodziny.

Realizację tych zadań powierzono Wojewódzkiemu Ośrodkowi Metodycznemu i poradniom psychologiczno-pedagogicznym. Natomiast Kuratorium Oświaty zobowiązano do tworzenia oddziałów integracyjnych w pilskich placówkach przedszkolnych.

Na szczególne podkreślenie zasługuje 5-letnia współpraca ze Stowarzyszeniem Fröbel e.V (z siedzibą w Berlinie). Na podstawie zawartego „Porozumienia” (07.04.1994r.), Zarząd Wojewódzki TPD i jego Sekcja OMEP opracowały program współdziałania, który był realizowany przez psychologów poradni w placówkach wychowania przedszkolnego w Berlinie i Brandenburgii oraz w województwie pilskim. Robocza wymiana doświadczeń odbywała się dwa razy w roku. Efekty Polsko-Niemieckiej współpracy w działalności wychowawczo-dydaktycznej i terapeutycznej publikowane były w periodyku pilskiej oświaty pt. „Wiadomości, Opinie, Materiały” w rozdziale wymiana doświadczeń.

W wyniku dobrej współpracy naszego Towarzystwa z władzami kuratoryjnymi w Pile, a po reorganizacji administracji państwowej – w Poznaniu, od roku 1987 zaczęły powstawać dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym placówki, które dotychczas były dostępne tylko dla dzieci sprawnych ruchowo: żłobki, przedszkola i szkoły lub klasy i oddziały integracyjne a w Zespołach Szkół Zawodowych – klasy specjalne z nauką zawodu.

Ważnym ogniwem w systemie środowiskowej pracy z rodziną w realizacji funkcji wychowawczych i opiekuńczych są tepedowskie punkty poradnictwa psychologicznego, służące profesjonalnym, długotrwałym i wielokierunkowym wsparciem w łagodzeniu przeszkód w prawidłowym przebiegu procesów rozwoju socjalizacji dziecka niepełnosprawnego. Działają one w Czarnkowie, Rogoźnie i Złotowie; są czynne od 2005r. i pod ich opieką pozostaje 160 rodzin.

Zaś na rzecz dzieci niepełnosprawnych ruchowo od 1987 roku funkcję usprawniającą pełnią tepedowskie ośrodki dziennej rehabilitacji, wyposażone w nowoczesny sprzęt, służące także doradztwem i przygotowaniem rodziców do usprawniania dzieci w warunkach domowych metodami: Bobathów, Petö, Voity i Glena Domana. Do ośrodków w Budzyniu i Chodzieży dzieci dowożone są busem zakupionym z funduszy PFRON, w gminie Wyrzysk – gimbusem do ośrodka w Falmierowie, natomiast w Trzciance, Rogoźnie i Szamocinie rodzice czynią to we własnym zakresie. Śródroczną rehabilitacją objętych jest ok. 200 dzieci i młodzieży.

Kontynuacją tych form pomocy rodzicom dzieci niepełnosprawnych są kolonie zdrowotne z wadą postawy, z otyłością prostą, nocnym moczeniem, z nauką na orientację dla niedowidzących; obozy i turnusy szkoleniowo-rehabilitacyjne dla młodych diabetyków i osób z mózgowym porażeniem dziecięcym. Placówki te niejednokrotnie mają charakter wczasów rodzinnych. Zapewniają uczestnikom stałą i fachową opiekę oraz wzorowo realizowane zabiegi lecznicze. Spełniają ważną funkcję zdrowotną i szkoleniową. Organizowane są w ośrodkach rehabilitacyjno-wypoczynkowych nad morzem, w Ośrodku Intensywnej Terapii w Ciechocinku i innych spełniających wymogi przyjmowania grup dyspanseryjnych. Każdego roku tą formą działalności objętych jest 70 dzieci i młodzieży i 48 rodziców.

W strukturach Towarzystwa Przyjaciół Dzieci działa 14 Kół Specjalistycznych zajmujących się dziećmi niepełnosprawnymi i przewlekle chorymi. Pozytywne osiągnięcia ruchów samopomocowych rodziców stały się dość powszechnie znane w kręgach medycznych, prawnych, samorządowych i administracyjnych. Mają one zasięg gminny, powiatowy i regionalny (b. woj. pilskie), a także swoją specyfikę. W roku 1999 zawiesiły swoją działalność koła działające na rzecz dzieci niedowidzących i niewidomych, nerwicowych i moczących się. Rodziny te zostały otoczone opieką Polskiego Związku Niewidomych, a także Poradnią Zdrowia Psychicznego. Zarządy Kół mają opracowane własne plany pracy, z których wynikają główne cele i kierunki programowe na każdy rok ich działalności.

Wśród wielu ważnych zadań na podkreślenie zasługuje reprezentowanie interesów i problemów dzieci i młodzieży w lokalnych samorządach i mediach, spotkania edukacyjne rodziców ze specjalistami (z psychologami, pedagogami, lekarzami, prawnikami oraz dystrybutorami leków i sprzętu medycznego), a także organizowanie imprez kulturalno-sportowych i rekreacyjnych o zasięgu lokalnym i regionalnym z okazji MDD, Święta Mikołaja, choinki Noworocznej, pieczonego ziemniaka ph. „Z potrzeby serca – do przodu choć pod górkę”. Mają one charakter integracyjny, gdyż uczestniczą w nich także dzieci zdrowe, którym towarzyszy uświadomienie dostrzegania, że obok jest ktoś słabszy, poruszający się na wózku inwalidzkim, ale ma ciekawą osobowość i jest wartościowym człowiekiem. Pod opieką Kół TPD działających na rzecz dzieci niepełnosprawnych pozostaje średnio ok. 800 osób.

Można by pokusić się o stwierdzenie, że Towarzystwo Nasze jest liczącym się partnerem państwowego systemu oświaty, opieki i zdrowia, a przede wszystkim dzieci pokrzywdzonych przez los i ich rodzin.

Przedstawiona powyżej w znacznym skrócie historia działalności TPD w regionie pilskim, nie wyczerpuje i nie opisuje szeregu przedsięwzięć, które miały wpływ na lokalne środowisko. Każde ogniwo naszego Towarzystwa, od Kół do Zarządu Okręgowego, to swoista skarbnica pomysłów wprowadzanych następnie w czyn, to tysiące prawdziwych przyjaciół dzieci, działaczy, którzy swe talenty, czas i niejednokrotnie pieniądze, ofiarowali społecznej działalności. To także dziesiątki tysięcy młodych ludzi zdrowych i chorych, którzy dzięki TPD wypoczywali na koloniach, obozach i biwakach. To niezliczone ilości sprzętu i lekarstw ofiarowane niepełnosprawnym i przewlekle chorym. To dziesiątki ton żywności, które pomogły złagodzić głód, to wreszcie ogromna ilość podręczników, książek, zeszytów i wyposażenia szkolnego, które pomogły w zdobywaniu wiedzy i należnego miejsca w społeczeństwie. Opisano więc inicjatywy, które były „sztandarowe”, które świadczyły o randze i ważności Towarzystwa na ziemi pilskiej i które dokumentują jego pracę w jubileuszu 90-lecia Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.

Opracowanie:
mgr Zdzisława Antczak
mgr Leszek Raźniewski